Valcalepio DOC – to mało znana w Polsce apelacja położona pomiędzy jeziorem Como i Iseo  w prowincji Bergamo w regionie Lombardii. Historia produkcji wina sięga tutaj czasów rzymskich. Winnice są położone na wzgórzach wokół miasta Bergamo na powierzchni 1500 ha z których 320 należy do Valcalepio DOC. W ostatnim czterdziestoleciu nastąpiły tutaj duże zmiany zarówno w produkcji wina jak i uprawie winorośli. Uprawiane są tutaj szczepy międzynarodowe jak Cabernet Sauvigon, Merlot, Pinot Bianco, Pinot Grigio czy Chardonnay jak i autochtoniczne: Schiava Lombarda, Moscato di Scanzo, Incrocio Manzoni (Pinot Bianco x Rieling) czy Incrocio Terzi N1 (Barbera x Cabernet Franc).

                                     

W roku 1974 Cantina Sociale Bergamasca uzyskała statut Valcalepio DOC i rozpoczęła nasadzenia szczepów międzynarodowych. Wówczas zainicjowano dwa style wina Valcalepio Rosso (styl Bordeaux)  kupaż Cabernet Sauvignon i Merlot oraz Valcalepio Bianco, kupaż Pinot Bianco, Pinot Grigio i Chardonnay. W roku 1993 do apelacji weszły jeszcze dwa rodzaje wina Valclepio Rosso Riserva – min. 3 lata starzenia z czego min. rok w beczce oraz Valcalepio Moscato Passito wyprodukowane z autochtonicznego szczepu Moscato di Scanzo.

W 1977 powstało Konsorcjum Tutela Valcalepio –  stowarzyszenie wolontariuszy, których celem był rozwój i promocja apelacji Valcalepio. Obecnie do konsorcjum należy ponad 80ciu członków, którzy produkują ponad 98% win z apelacji Valcalepio.

                                                                                                   

Wina musujące znad jeziora Iseo po drugiej stronie Franciacorty robią spore wrażenie. Podobne uwarunkowania glebowe i klimatyczne sprzyjają produkcji bardzo dobrych win musujących ze szczepów Chardonnay i Pinot Noir.
Il Calepino to Winnica sięgająca tradycjami do 1978 roku gdzie pod okiem znanego producenta Franciacorty urodzonego w Bergamo Franco Zillianiego stworzono wyjątkowe wina musujące. Wina produkowane są z pojedynczego rocznika, choć na kontretykiecie jest tylko data degorgement .

Dwa wina które pdobały mi się najbardziej to:
Il Calepino Brut – nuty wanilii, letnich kwiatów, brzoskwini i moreli, w ustach dobrze zbalansowana kwasowość.  z nutami skórki chlebowej w tle.  ( wino z rocznika 2008)

Il Calepino Zero Dosage – w nosie aromaty wapienne, krzemionka chleb żytni i ostrygi. W ustach nuty jabłek i gruszek, wyraźna kwasowość i długi finisz. (wino z rocznika 2007)

W Cantina Sociale Bergamasca zdegustowałam po raz pierwszy Incrocio Manzoni 6.0.13 krzyżówkę Pinot Bianco i Rieslinga stworzoną przez profesora Luigi Manzoni z uniwersytetu enologicznego w Conegliano, Veneto. W nosie aromaty owoców tropikalnych, ananas i grapefruit, orzeźwiające i niezwykle łatwe i przyjemne w piciu.

W Il Cipresso ciekawym winem i chlubą winiarza było Moscato di Scanzo. Niezwykle małe DOCG. Wino w stylu passito, produkowane z podsuszanych przez 30 dni winogron.  Intensywnie aromatyczne, nuty ziołowe przenikały się z zapachem, róży i konfitury z czereśni.

W Società Agricola La Rocchetta obserwowaliśmy proces dégorgement czyli zamrażania osadu w butelce oraz dopełniania butelki dosage – czyli miksturą wina bazowego, cukru i brandy.

Chyba największe wrażenie zrobiły na mnie wina z Azienda Vitivinicola Medolago Albani.
Wina również wyprodukowane ze szczepów międzynarodowych ale mające rześką kwasowość i równowagę, których brakowało w winach od innych producentów. Beczki miały wystarczająco by podkreślić wino ale nie zamaskować w nim owocu. Wina harmonijne. Na szczególną uwagę zasługuje podstawowy kupaż Valcalepio Rosso 60% Merlot i 40% Cabernet Sauvignon w bardzo dobrej relacji jakości do ceny.

Dużym zaskoczeniem było piwo produkowane  przez firmę Birrificio Nazionale. Wtórna fermentacja w butelce, dobra pienistość, w nosie nuty miodu i delikatne aromaty chmielu, w ustach zrównoważone, delikatny przyjemny gorzki finisz. Sprzedawane w butelce do wina musującego i zamykane korkiem wspaniale pasuje do restauracji czy wine barów.

Valcalepio zaskakuje zarówno przepięknym krajobrazem jak i dobrymi winami. Urzekła mnie także prosta lokalna kuchnia. Okolice Bergamo to urocze miejsca które warto odkrywać. Troszkę z boku od zgiełku Mediolanu czy wyniosłości wzgórz Serralunga d’Alba. Miejsca do których warto dotrzeć.

Tekst i zdjęcia: Monika Bielka-Vescovi